The Doors w zarysie

Aldous Huksley napisał kiedyś książkę „The doors of percepcion”...

...która zainspirowała Williama Blak`a: „Gdyby bramy percepcji zostały otwarte, wszystko ujawniło by się człowiekowi takim, jakim jest-nieskończonym”. Była to z kolei inspiracja dla Jima Morrisona, który wraz z Rajem Manzarkiem utworzyli w Los Angeles zespół The Doors (1965 r).

Dla mnie, to były drzwi przez które kiedyś  przeszedłem po raz pierwszy i już wiedziałem, że nic nie będzie już  takie same.

        We wrześniu 1966 roku zespół w składzie Jim Morrison-wokalista, Rey Manzarek-instrumenty klawiszowe, Rooby Krieger-gitarzysta i John Densmore-perkusista wchodzą do studia by nagrać debiutancki longplay The Doors...

...którego nakład do dnia dzisiejszego wynosi ponad 3,5 miliona kopii. Był to swego rodzaju bilet wstępu do świata gwiazd takich jak The Beatles czy The Rolling Stones . „W krainie niechlujnego bluesa byli sami jak palec : środkowy palec”

1967 roku nagrywają kolejną płytę Strange Days, jednak nie cieszyła się takim zainteresowaniem jak poprzednia. Grupa jednak robi oszołamiająca karierę grając koncerty, występy na żywo były elektryzujące. Fascynowały,  poruszały, zwalały z nóg  na co nie mały wpływ miał charyzmatyczny wokalista.

     Jim Morrison hipnotyzował publiczność jak szaman „Dla mnie, nie były to nigdy zwykłe występy, te nasze tzw. Przedstawienia. To była raczej sprawa życia i śmierci; próba porozumienia się, próba wciągnięcia tych ludzi w intymny świat myśli”.

      Niebezpieczniejszy niż Elvis piękniejszy od Jaggera, buntownik z krwi i kości , poeta z dusza uwięzioną między piekłem a niebem, samozwańczy Król Jaszczur. To tylko niektóre z bardzo wielu porównań z jakimi można spotkać się pytając: kim był Jim Morrison.

     Płyta z 1967 roku Strange Days stała się numerem jeden w Wielkiej Brytanii i Stanach zjednoczonych. Następne longplaye z 1968 Waiting for the Sun i The Soft Parade z 1969 cieszą się niesłabnącym powodzeniem.

     Od 1969 występy na żywo był coraz słabsze...

...w wyniku problemów z alkoholem wokalisty, traciły tempo i atmosferę. W czasie koncertu w Miami 1 marca w 1969 roku Morrison według sądu miał „sprośnie i lubieżnie zachowywać się w miejscu publicznym poprzez obnażanie się, symulowanie masturbacji i oralnego seksu. Jak się potem okazało oskarżenia te były celowymi działaniami FBI w celu skompromitowania Jima Morrisona, który za swoją działalność antywojenną postrzegany był przez nich, jako wróg publiczny.

     Morrison Hotel z 1970 roku to udany powrót  The Doors.

Latem tego roku cały zespół intensywnie koncertował a finałem był 29 sierpnia występ na Isle of Wight Festiwal.

Ostatnią wspólną płytę L.A. Woman, zespól nagrał w 1971 roku. Po wyjeździe do Paryża Jim umiera w lipcu tegoż roku w nie do końca wyjaśnionych okolicznościach .

Po śmierci Morisona grupa wydała jeszcze dwa albumy, lecz już nie mogła odzyskać dawnej popularności.W 1993 roku The Doors został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame. Rey Manzarek i Robi Krieger  w 2002 roku wznawiają działalność...

...dołączają do nich Ian Astbury, Stewart Copeland i Phil Chen, skład ten jeszcze się zmieni . Przerywa to wszystko śmierć  Manzarka  20 maja 2013 roku.

DYSKOGRAFIA:

Płyty studyjne

- The Doors (1967)

- Strange Days (1967)

- Waiting for the Sun (1968)

- The Soft Parade (1969)

- Morrison Hotel (1970)

- L.A. Woman (1971)

- Other Voices (1971)

- Full Circle (1972)

- American Prayer (1978) – zapis wierszy Jima pod podkład muzyczny reszty grupy

Płyty koncertowe

- Absolutely Live (1970)

- Alive She Cried (1983) – odnalezione archiwalne taśmy w większości pochodzące ze spotkania Jima z Vanem Morrisonem oraz z koncertu

- Live At The Hollywood Bowl (1987)

- In Concert (1991)

- Live in Hollywood (2002)

Kompilacje

- 13 (1970)

- The Doors: Box Set (1997) – 4 płyty plus książeczka – ekskluzywne wydanie

- Legacy: the Absolute Best (2003)

- The Best of The Doors (2003)

Tekst: Tomasz Leszczyński